ΝΑ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΝΑ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Το θέμα με το οποίο θα καταπιαστώ είναι τεράστιο και ανεξάντλητο ως προς τη δημοσίευση ογκωδών επιστημονικών διατριβών. Εδώ θα δώσω μόνο τροφή για έναρξη σκέψης σχετικά με την προοπτική του ψυχορραγούντος Δυτικού πολιτισμού (ειδικά στην Ευρώπη) στο να αντικατασταθεί από τον ισλαμικό βάσει της ραγδαίας διάβρωσής του εκ των έσω.

Ενας καρκίνος μπορεί να καταπολεμηθεί στα πρώτα στάδια ανάπτυξής του στο σώμα και να επέλθει η ίαση. Αν αφεθεί να εξαπλωθεί, λόγω του ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι δυνατά και άκρως εκμεταλλευτικά των πόρων που απομυζούν από τον ξενιστή (το σώμα), ο καρκίνος τελικά θα κυριεύσει το σώμα και θα το σκοτώσει. Και μπορεί μεν κατά τη διάρκεια ανάπτυξής του ακόμα και να μην φαίνεται ότι το σώμα έχει γεμίσει καρκινικούς όγκους οι οποίοι το αλλοιώνουν δραματικά, αλλά κάποια στιγμή, τότε που θα είναι μάταια η όποια θεραπεία, η κατάρρευση του σώματος θα είναι «εκκωφαντική» και θα επέλθει είτε ο θάνατος, είτε ένα ακρωτηριασμένο σώμα που δεν θα είναι πλέον αυτό που ήταν.

Η ισλαμική διείσδυση στην Ευρώπη, μέσω των ασυγκράτητων μεταναστευτικών και εν πολλοίς λαθραίων μετακινήσεων μουσουλμάνων από Αφρική και Ασία υπό το πρόσχημα της προσφυγιάς, έχει πλέον αλλοιώσει τον κοινωνικό ιστό κρατών σε βαθμό τέτοιο που σύντομα, κατά πως εκπληκτικά γρήγορα συνέβη την τελευταία 20ετία, θα εδραιωθεί μια πολιτισμική ψυχοσύνθεση που σε τίποτα δεν θα μοιάζει με την παραδοσιακή Ευρωπαϊκή.

Και θα συμβεί αυτό, επειδή η δημογραφική σύνθεση, ιδιαίτερα των μεγαλουπόλεων, θα επηρεασθεί (αν όχι κυριαρχηθεί) έντονα από την απροκάλυπτα πλέον εκδηλούμενη θέληση των μουσουλμανικών πυκνωμάτων να επιβάλλουν τα δικά τους ήθη επί της άβουλης να διατηρήσει τα δικά της δυτικής κοινωνίας.

Και αυτό διευκολύνεται ήδη μπροστά στα μάτια μας από το σφρίγος που επιδεικνύουν παντοιοτρόπως οι μουσουλμανικοί πυρήνες συγκριτικά με τη μέχρι πρότινος ομοιογενή αυτόχθονα δυτική κοινωνία. Τα κυριότερα στοιχεία που το επιβεβαιώνουν και το δυναμώνουν είναι:

  • Η ασταμάτητη τεκνοποίηση των μουσουλμανίδων συγκριτικά με τις φοβίες για γέννηση παιδιών που επιφέρουν τα υψηλά προ υποθετικά στάνταρντ προς τούτο των δυτικών γυναικών.
  • Η παντελής απουσία κριτικής, αμφιβολιών ή αναθεωρητισμού στους μουσουλμάνους σχετικά με τις επιταγές του κορανίου συγκριτικά με την κοσμικότητα της Δύσης και την εγκατάλειψη της Βίβλου που επιπλέον ενοχικά αυτομαστιγώνεται για το ένδοξο παρελθόν της και οικοφοβικά αυτοϋπονομεύεται.
  • Η πλαδαρότητα, μεταμφιεσμένη σε ανεκτικότητα, στο να καταλάβουν και να δράσουν ανάλογα οι Δυτικοί στην αντιμετώπιση του ό,τι οι μουσουλμάνοι δεν επιδιώκουν να ενσωματωθούν στη Δύση αλλά αντίθετα να μετατρέψουν τη Δύση σε ισλαμική επικράτεια.

Αν δεν συμβεί μια επαναστατική αφύπνιση στη Δύση για να αντιμετωπίσει το θηρίο που είναι ήδη μέσα, ο πολιτισμός της θα καταρρεύσει τόσο γρήγορα όσο κανένας άλλος πολιτισμός ή αυτοκρατορία στην ιστορία. Μπροστά σε αυτή την κοσμοϊστορική δραματική αλλαγή, παρακμές όπως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας που πήρε αιώνες για να συμβεί, θα μοιάζουν φυσιολογικές πορείες εξέλιξης.