(συνέχεια από το προηγούμενο)
—Για να δοθεί μια ιδέα των χημικών μορίων που υπάρχουν σε ένα κύτταρο, ας θεωρήσουμε ένα ζωικό κύτταρο, ανθρώπου για παράδειγμα.—Σε αυτό ενυπάρχουν περί τα 42.000.000 μόρια ΠΡΩΤΕΪΝΩΝ από τις 20.000 περίπου διαφορετικές πρωτεΐνες που ανάλογα με τον τύπο του κυττάρου απαντώνται στους ιστούς (σκελετικός, μυϊκός, νευρικός, κλπ.) του συγκεκριμένου οργανισμού.—Οι πρωτεΐνες αποτελούν τα θεμελιώδη μακρομόρια του κυττάρου. Με αυτές και μόνο με αυτές που οι περισσότερες δρουν ως ένζυμα, γίνονται οι χημικές αντιδράσεις μέσα στο κύτταρο. Αποτελούνται από μικρότερες μονάδες τα ΑΜΙΝΟΞΕΑ που συνδέονται μεταξύ τους σε μακριές αλυσίδες για να φτιάξουν την κάθε πρωτεΐνη.—Υπάρχουν 20 διαφορετικά αμινοξέα, των οποίων ο αριθμός και ο τύπος που θα συνδεθούν σε μια αυστηρά καθορισμένη σειρά στην πρωτεϊνική αλυσίδα για να φτιάξουν την εκάστοτε συγκεκριμένη λειτουργική πρωτεΐνη, καθορίζει το ποια πρωτεΐνη είναι.—Και λέω λειτουργική, επειδή αν γίνει λάθος στο πρότυπο κατασκευής είτε ως προς τον αριθμό των αμινοξέων, είτε στην καθορισμένη σειρά που θα ενωθούν, είτε ως προς τον τύπο ενός ή περισσότερων απ’ αυτά, η πρωτεΐνη είναι άχρηστη για το κύτταρο. Ακόμα και ένα λάθος αμινοξύ στη σειρά αυτών που αποτελούν την πρωτεϊνική αλυσίδα να υπάρξει η πρωτεϊνη είναι άχρηστη.
—Μια τυπική πρωτεΐνη ενός κυττάρου αποτελείται από ~100 έως ~500 αμινοξέα. Ας υποθέσουμε ότι μιλάμε για μια πρωτεΐνη με 150 αμινοξέα. Οι πιθανοί σχηματισμοί των τυχαίων συνδυασμών τους για να σχηματίσουν την πρωτεΐνη αυτή (αν συμμετέχουν και τα 20 αμινοξέα) είναι ο αστρονομικά ασύλληπτος αριθμός 20^150 δηλαδή το 20 υψωμένο στη δύναμη 150, ή αλλιώς 10^195 δηλαδή 10 υψωμένο στη δύναμη 195. Δηλαδή 10 ακολουθούμενο από 195 μηδενικά (για σύγκριση, δέκα δισεκατομμύρια ως νούμερο είναι το 10 ακολουθούμενο από 9 μηδενικά 10.000.000.000).—Χάριν νοητικής συλλήψεως του ασύλληπτου αυτού αριθμού, να σας αναφέρω ότι ο υπολογιζόμενος αριθμός ατομικών πυρήνων στο γνωστό σύμπαν είναι 10^80 (10 υψωμένο στην 80ηκοστή).—Ακόμα λοιπόν και στην υπόθεση ότι κάπου μέσα σε μια υδάτινη μάζα (π.χ. αρχέγονης θάλασσας ή λιμνούλας) υπήρχαν τα 20 αμινοξέα (που δεν υπήρχαν αλλά τέλος πάντων) διαθέσιμα να ενωθούν (καθόλου εύκολο αυθόρμητα) τότε υπήρχε μόνο μια πιθανότητα στις 10^195 να μπουν στη σωστή σειρά για να φτιάξουν την κατάλληλη πρωτεΐνη των 150 αμινοξέων. Και όχι μόνο ένα μόριο αυτής της πρωτεΐνης αλλά χιλιάδες από αυτά.—Χιλιάδες φορές σχεδόν ταυτόχρονα να επαναληφθεί το αδύνατον πιθανοθεωρητικά. Και μη σκεφτεί κανείς ότι μπορεί το αδύνατον να συμβεί μία φορά και δοθέντος άφθονου χρόνου δισεκατομμυρίων ετών μπορεί να φτιαχτούν και τα άλλα μακρομόρια της συγκεκριμένης πρωτεΐνης (αφήνω κατά μέρος την ανάγκη να φτιαχτούν και άλλου τύπου πρωτεΐνες). Η μέση διάρκειας ζωής μιας πρωτεΐνης μέσα στο ίδιο το «προστατευμένο» εσωτερικό του κυττάρου είναι περί τις δύο ημέρες. Ο χρόνος λοιπόν δεν είναι σύμμαχος για να συμβεί τυχαία το αδύνατον, είναι εχθρός.—Και για να γίνω πιο σαφής στο πως το κύτταρο κατασκευάζει τις απαιτούμενες πρωτεΐνες του ας το «οπτικοποιήσω». Εστω ότι χρειάζεται μια συγκεκριμένη μικρού μεγέθους πρωτεΐνη αποτελούμενη από 15 αμινοξέα. Ας συμβολίσουμε τα 20 διατιθέμενα αμινοξέα με τα γράμματα Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ. Ας υποθέσουμε ότι αυτή η πρωτεΐνη έχει την εξής σύνθεση και σειρά των 15 αμινοξέων της.Β-Β-Α-Γ-Ε-Π-Π-Π-Λ-Ε-Α- Γ-Α-Α-Ζ
Αν λόγω λάθους η σειρά γίνει
Β-Α-Α-Γ-Ε-Π-Π-Π-Λ-Ε-Α- Γ-Α-Α-Ζ η πρωτεΐνη είναι άχρηστη. Αρκεί μόλις ένα λάθος αμινοξύ (το Α αντί για το Β στη δεύτερη θέση του παραδείγματος) για να καταστήσει την πρωτεΐνη «σκουπίδι».
—Και τότε πως παράγονται οι χιλιάδες σωστές πρωτεΐνες που χρειάζεται το κύτταρο; Θα ρωτήσει εύλογα ο σκεπτόμενος άνθρωπος. Μα, (η απάντηση είναι), παράγονται βάσει κώδικα, βάσει πληροφορίας που υπάρχει στο κύτταρο και προκύπτουν επακριβώς αυτές που χρειάζεται. Όχι τυχαία, όχι άναρχα, αλλά βάσει της «κυτταρικής ευφυίας» όταν και όσο χρειάζεται.—Όλα τα παραπάνω ισχύουν και στο πλέον απλό και στο πλέον πρωτόγονο κύτταρο ενός βακτηριδίου ας πούμε.
—Να κρατήσετε το εξής. Η πληροφορία δεν υφίσταται στο τυχαίο. Η πληροφορία προϋπάρχει του οργανωμένου και το καθορίζει ως οργανωμένο.(συνεχίζεται)