Οιοσδήποτε τύπος πνευματικής δημιουργίας, είτε πρόκειται για φιλοσοφία, είτε για λογοτεχνία (αφήνω εκτός μουσική και εικαστικά), στοχεύει και αποσκοπεί σε επιδράσεις στους αποδέκτες της οι οποίες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν (μονομερώς ή πολλαπλώς) στα εξής:
1. Στη γνωστοποίηση και αποφυγή του κακού.
2. Στη φανέρωση του καλού και στην προτροπή για την επιδίωξή του.
3. Στην εξάσκηση του μυαλού για την πληρέστερη κατανόηση του κόσμου.
—Στις δύο πρώτες περικλείονται (εμπεριέχονται) ηθική και θρησκεία, στην τρίτη λογική και επιστήμη. Και στις τρεις όμως συμφυώς προσκολλάται η ευεξία όταν εκτελούνται σωστά. Ιδεατός στόχος όλων τους είναι η ευτυχία που προϋπόθεσή της είναι η ευεξία.—Υπό τη σκέπη της αφηρημένης ενσυναίσθησης των παραπάνω, επιχειρώ να φιλοσοφήσω στο μυστήριο της δημιουργίας του πρώτου κυττάρου. Με αρματωσιά τη λογική και την επιστήμη, καθαρίζω τα εμπόδια στη διαδρομή της σκέψης και φιλοσοφώντας καταλήγω ελεύθερα στο συμπέρασμα που είναι πιθανότερο να εξηγήσει το μυστήριο.—Να λοιπόν γιατί φιλοσοφώ στο θέμα αυτό. Για να καταλήξω στην ευεξία του πνεύματος. Το πως θα ακτινοβολήσει αυτή η ευεξία στη ζωή μου και στις ζωές των άλλων το αφήνω ελεύθερο ερμηνείας.