Τείνω να θεωρήσω ότι θα ήταν πολύ καλύτερα για το Ισραήλ αν κατά την ημέρα ανακήρυξης του κράτους του το 1948 το ονόμαζαν ΙΣΡΑΗΛ – ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ αντί για σκέτο ΙΣΡΑΗΛ.
—Δεν θα ήταν οι πρώτοι που θα είχαν σύνθετη ονομασία, ούτε θα πρωτοτυπούσαν. Όπως θεωρούμε φυσιολογικό να ακούμε «Ηνωμένο Βασίλειο», «Νέα-Ζηλανδία», «Γαλλική Γουιάνα», «Νότια Αφρική» κ.ά. έτσι και το Ισραήλ-Παλαιστίνη δεν θα ξένιζε και θα το συνηθίζαμε.—Εάν το είχε κάνει δεν θα υφίστατο ούτε αυτό, ούτε κι εμείς την αφόρητη καπήλευση του «Παλαιστίνη, -νιοι» από ένα λαό που εφηύρε το 1965 την εθνική του ονομασία και υπόσταση, την υποτιθέμενη χώρα του, ακόμα και την ανύπαρκτη ιστορία του.—Και θα είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει αυτό το Ισραήλ βάσει της αρχής του διεθνούς δικαίου «uti possidetis juris» ως η μόνη επίσημη και διάδοχος κρατική οντότητα της Βρετανικής για την τότε οριζόμενη Παλαιστίνη. Με βάση μάλιστα τις αποφάσεις του Σαν Ρέμο το 1920 και της Κοινωνίας των Εθνών του 1922, δίδονταν το δικαίωμα στους Εβραίους να φτιάξουν την εθνική τους εστία στην Παλαιστίνη που τότε περιλάμβανε και τη σημερινή Ιορδανία.—Αν το έκανε οι Αραβες θα ονομάζονταν Αραβες όπως είναι το σωστό και Παλαιστίνιοι θα θεωρούνταν μόνο οι Εβραίοι του Ισραήλ.—Ας υποθέσουμε όμως ότι οι Αραβες θα άρπαζαν κι αυτοί τον όρο Παλαιστίνη με αποτέλεσμα κάποια σύγχυση. Δεκτόν. Όμως αυτή η σημερινή υστερία και προπαγάνδα ότι τους έκλεψαν τη Γη δεν θα είχε τη σημερινή ισχύ στη Δύση. Και ίσως το «Free Palestine» να σήμαινε και άλλη διεκδίκηση εδαφών, όχι για τους Αραβες αλλά για τους Εβραίους (εκλάβετέ το και ως χιούμορ, τόσα ακούμε άλλωστε).—Μη μου αρχίσετε τώρα αντιρρήσεις με στομφώδη επιχειρήματα γιατί έχω κάθε δικαίωμα να εκτινάσσω τη σκέψη μου. Εδώ επικρατούν επί των ανενημέρωτων φανατικών τόσα τερατώδη ψέματα, εμένα θα σταυρώσετε;