Σε μια «παλιά» 7η Οκτωβρίου, αυτή του 1973, όλοι οι Αραβες της Μ. Ανατολής (Αίγυπτος, Συρία, Ιορδανία) με μια τρομακτικής ισχύος σε άνδρες και όπλα δύναμη πυρός επέπεσαν από όλες τις πλευρές στο Ισραήλ με σκοπό να το αφανίσουν. Ηταν ο πόλεμος του Γιόμ Κιπούρ. Τα πρώτα 24ωρα ήταν καταστροφικά για το Ισραήλ που αιφνιδιάστηκε (δείτε την ταινία «Ο Αγγελος» στο Netflix) και φαινόταν ότι τελικά έφτασε η ώρα του. Όμως σταδιακά χάρις στο φρόνημα, την τρέλα και τη διοίκηση ηγετών με ατσάλινους «αδένες» όχι μόνο οι Αραβες απωθήθηκαν αλλά τα ισραηλινά τεθωρακισμένα ξεπέρασαν και τη διώρυγα του Σουέζ και η βοή των σκονισμένων ερπυστριών τους ακουγόταν 40 χλμ και έξω από την πανικόβλητη Δαμασκό.
Ο συνταγματάρχης Γιόσι Μπεν Χανάν πρώην διοικητής της τεθωρακισμένης επιλαρχίας «Μπαράκ» την ημέρα που ξέσπασε ο πόλεμος βρισκόταν στο μήνα του μέλιτος στα Ιμαλάια. Μόλις το πληροφορήθηκε αλαφιασμένος βρήκε μια πτήση από το Δελχί και με το που έφτασε στο Ισραήλ έφυγε για τα υψώματα του Γκολάν. Με δική του πρωτοβουλία πήγε στον όρχο επισκευών και συνέλεξε όπως-όπως 13 άρματα Centurion, τα επάνδρωσε και τα οδήγησε στο μέτωπο. Ηταν ακριβώς η ώρα που έπρεπε. Η 7η τεθωρακισμένη ταξιαρχία από τα 40 αρχικά της άρματα είχε χάσει τα 33 καθώς και τον διοικητή της συνταγματάρχη Ρατές επιτυγχάνοντας όμως να καθηλώσει τη σαρωτική πορεία των Συριακών αρμάτων που ορμούσαν ακάθεκτα να διασχίσουν τον Ιορδάνη, Ο αντικαταστάτης του, ο νεαρός συνταγματάρχης Καχαλάνι ετοιμάζονταν να πέσει ηρωϊκά ξοδεύοντας τα τελευταία του βλήματα όταν σαν από θαύμα από τα νοτιοανατολικά ξεπρόβαλλαν τα 13 παρμένα από το συνεργείο τεθωρακισμένα του διακόψαντος το μήνα του μέλιτος Χανάν. Αυτό ήταν. Οι εύστοχες βολές του Χανάν κατέστρεψαν σε λίγα λεπτά 30 από τα Συριακά άρματα, προκαλώντας πανικό στους Σύριους που οπισθοχώρησαν άτακτα. Το Γκολάν έγινε Ισραηλινό. Ο δρόμος για τη Δαμασκό είχε ανοίξει και μόνο η μετέπειτα ανακωχή τη γλύτωσε. Ο «ηρωας» νιόπατρος Χανάν όμως δεν χάρηκε όπως του άξιζε το θρίαμβο. Ενας αντιαρματικός πύραυλος χτύπησε το άρμα του, αυτός εκτινάχτηκε από τον πύργο του και τραυματίστηκε σοβαρά χαρίζοντας έτσι στη σύζυγό του έναν ήρωα μεν αλλά με αναπηρία.
Και για να μην παρεξηγηθώ ως ξενόφιλος να πω ότι παρόμοιοι ηρωισμοί βρίθουν και στην Ελλάδα κάποιων άλλων εποχών, όπως στους Βαλκανικούς πολέμους, στη Μικρασιατική εκστρατεία και στο μέτωπα της Αλβανίας και των οχυρών. Γι’ αυτά όμως άλλη φορά.
Γιώργος Χώτος, Μάιος 2024